Şopa Neşûştî – Îrfan Amîda
Şopa Neşûştî
“Li ser bendan.
Wê her kes bi birîna xwe biêşe.
Wê zîl nedin meytên ku li kolanan veşartî.”
Her çendî di Şopa Neşûştî de, xwendevan bi hêmayên bergehfireh tê berhemêzkirin û bi van hêmayan ku her yek dîmeneke girîng a helbestvên e, tê dorpêçkirin jî ji hêleke din de Îrfan Amîda bi dilêrî ji xwendevanên xwe re bergeheke din a ku him naskirî ye û him jî xerîb e dide ber projektora demekê. Lewre Amîda, di awirtêdana yekem de tevî ku bi rêya hêmayan trajedî, êş, şikestin û têkçûna kesekî vedibêje dixuye jî, di esasa xwe de ew trajedî, êş, şikestin û têkçûna merivên civakê pêşberî xwendevanan dike.
